بُشارّات (در برخی مآخذ عربی: اَلبُشرّات)، بهمعنای «مراتع» (کوههایی دارای مرتع)، که ریشة نامِ اسپانیاییِ آلپوخارّاس است ] عربی:اَلبوجَرّاس [ . این عنوان جغرافیایی عربی، به تمام مناطق کوهستانیی که دامنه و امتداد سییِرا نِوادا را در سمت جنوب تا دریای روم (مدیترانه) تشکیل میدهند، یعنی از مُطریل تا عَدرَه و اَلمِریه، اطلاق میشود؛ ولی بویژه برای درههای حاصلخیز متعددی به کار میرود که خاک این سرزمین را قطع میکنند. تا قرن نهم، این مراتع وسیعتر از امروزه بوده است، به طوریکه شهر جیان در مرکز آن قرار داشته و علاوهبر قلاع متعدد، دارای ششصد ده بوده که در آن ابریشم تولید میشده است.ابنحَفصون، که توانست جیان را تصرف کند، قاعدتا حکومت خود را در این منطقه مستقر کرده یا به هر حال متحدان و حامیانی در آن یافته بوده است، زیرا در 300 عبدالرحمان سوم، پیکهای مخصوص او و خود وی را در فینانه اسیر کرد و بعد از عبور از سییرانوادا و محاصره خوویلس سربازانی را که ابنحفصون در پادگان آنجا مستقر کرده بود، بدنبال محاصرهای کوتاه اسیر کرد و آنها را گردن زد. آلپوخارّاییها یعنی سکنة رزمجوی روستاهای بسیارِ واقع در این درههایی که یکدیگر را از هر سو قطع میکند. در ایام سلطة اعراب به یاغیگری گرایش داشتهاند و بعد از سال 897/ 1492 تاریخشان شاهد استمرار این شورشها، و بویژه شورش بزرگ 976ـ 978/ 1568ـ1570 بوده است. رهبری شورش اخیر را ابنامیه و عبداللهبن عبو برعهده داشتند که با برزمین ریختن خون بسیاری از موریسکو ها بهدست مارکیِ مُندخار و دونژوان آستوریا سرکوب گردید. ( رجوع کنید به موریسکوها).
