بدوی، شیخ‌علی ، خوشنویس معروف مصری. در بیستم ذیحجة 1284، در قاهره به دنیا آمد. پس از ختم حفظ قرآن، اتمام تحصیلات ابتدایی و یادگیری نحو، تفسیر، حدیث و فقه، نزد شیخ دُسوق العربی و شیخ قندیل، از علمای دینی قاهره، و شیخ محمد زَغْلول، مشهور به راسم، به تمرین خط پرداخت. سپس از محمد افندی مونس زاده، بزرگترین استاد خط در مصر، اجازت‌نامه گرفت و چندی بعد، به جرگة خطاطان پیشاهنگ مصر پیوست. در 1312، در مدرسة امیریة عابدین به عنوان استاد خط استخدام شد و احتمالاً تا 1359، که به دلیل کناره‌گیری یا وفات نامی از او در میان نیست، در مدارس متعددی به کار خود ادامه داد.از بدوی آثار بسیاری به جای مانده است، از جمله: قرآن کریم که برای حسین‌پاشا نوشته؛ جزواتی که برای یکی از غلامان آزادشدة اسماعیل پاشا خدیو مصر استنساخ کرده؛ مصحف شریف که بعدها به مسجد نبوی هدیه شده؛ جزوه‌هایی از قرآن که برای یکی از ثروتمندان مصری کتابت کرده؛ خطوطی به خط ثلثِ حلبی که بر روی درهای ورودی مسجدها و جامعهای مصر نظیر مسجد مَعْهدِ اسیوط، مسجدالسَلّوم و مسجد الشّعرانی (قاهره) نوشته؛ لوحه‌های اسامی خیابانها، میدانها و کوچه‌های قاهره که تعداد بسیاری از آنها به خط او موجود است و همچنین آیة کریمة «وَجَعَلنا من‌الماءِ کلَّ شی‌ءٍ حیّ» (انبیا:30)، به شکل دایره، بر روی آب انبارِ خیراتی (چشمه) که فؤاد اول در مِنی' برای حجاج بنا کرده بود.منابع: کامل بابا، روح الخط العربی ، بیروت 1983، ص 260؛ فوزی سالم عفیفی، نشأة و تطور الکتابة الخطیة العربیة ، کویت 1400/1980، ص 458؛ طاهر کردی، تاریخ‌الخط العربی و آدابه ، ریاض 1982، ص 432ـ434؛ مجلة مدرسة تحسین الخطوط الملکیة ، قاهره 1362/1943، ج 1، ص 45؛Muhittin Serin, Hattat Aziz Efendi, Istanbul 1989, 29.
