تبریزی، مظفّر بن ابیالخیر (یا ابیمحمد)، امینالدین ابواسعد وارانی، فقیه و اصولی شافعی در قرن هفتم. در روستای واران تبریز به دنیا آمد (یاقوت حموی، ج5، ص 347). در برخی منابع زادگاه او به اشتباه راران ضبط شده است (رجوع کنید به ابنقاضی شهبه، ج 1، ص 422ـ423) که از قریههای اصفهان است (یاقوت حموی، ج3، ص12). سُبکی (ج 8، ص 373) سال تولد او را 558 ذکر کرده است. وی به بغداد رفت و نزد ابوالقاسمبن فَضلان بهتحصیل پرداخت. مدتی در نظامیة این شهر معید بود و در بغداد به فتوا و مناظره اشتغال داشت (همانجا). به گفتة یاقوت حموی (ج5، ص347) وی پیش از این در موصل نزد ابوالمظفرمحمدبن عُلْوان فقه آموخته بود. همچنین از ابوالفرجبن کُلَیب و ابواحمدبن سُکَینه حدیث شنید و پس از آن از عراق عازم حج شد، سپس به مصر رفت و در مدرسة ناصریه (بعدها شریفیه) ــ در نزدیکی جامع عتیق ــ سالها تدریس کرد. پس از آن به عراق و سپس به شیراز رفت و در ذیحجّة 621 در آنجا درگذشت (سبکی، ج 8، ص 373ـ374؛ ذهبی، حوادث و وفیات 621ـ630 ه .، ص 80).مقام علمی تبریزی بسیار برجسته بود و در تدریس و بویژه تألیف شهرت فراوانی به دست آورد. در مصر او را از بزرگترین مشایخ علم دانسته و عابد، زاهد، امامی پُربحث و اهل مناظره معرفی کردهاند (سبکی، ج 8، ص 373).آثار تبریزی عبارتاند از: المختصر ، در فقه شافعی که شهرت بسیار دارد و تبریزی بهعنوان «صاحب مختصر» شناخته شده است. این اثر خلاصة کتاب الوجیز فی الفروع غزالی است (اسنوی، ج 1، ص 152). حاجیخلیفه (ج2، ستون 1626) به شش شرح این کتاب اشاره کرده که یکی از آنها از تقیالدین سبکی (متوفی 756) است؛ التنقیح ، تلخیص کتاب المحصول فی علمالاصول فخررازی (متوفی 606)؛ سِمط المسائل ، اثری فقهی که به نوشتة سبکی (همانجا) در دو مجلد یا بیشتر بوده است. حاجی خلیفه علاوه بر سمط المسائل ــ که به اشتباه سبط المسائل آورده (ج 2، ستون 976) ــ از کتاب سمطالفوائد در سه مجلد یاد کرده است(ج 2، ستون 1002). این دو باید نام یک کتاب باشد. سیوطی (ج 1، ص 410) از سمط المسائل با عنوان سماط سمط الفوائد نام برده است.منابع: ابنقاضی شهبه، طبقات الشافعیة ، چاپ حافظ عبدالعلیمخان، بیروت: دارالندوة الجدیدة، 1407/1987؛ عبدالرحیمبن حسن اسنوی، طبقات الشافعیة ، چاپ کمال یوسف حوت، بیروت 1407/1987؛ حاجیخلیفه؛ محمدبن احمد ذهبی، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام ، چاپ عمر عبدالسلام تدمری، حوادث و وفیات 621ـ630 ه . ، بیروت 1418/1998؛ عبدالوهاببن علی سبکی، طبقات الشافعیةالکبری ، چاپ محمود محمد طناحی و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره 1964ـ1976؛ عبدالرحمانبن ابیبکر سیوطی، حسن المحاضرة فی تاریخ مصر و القاهرة ، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، ج1، ] قاهره [ 1387/1967؛ یاقوت حموی، معجمالبلدان ، بیروت 1995.