بُرَیْدَةبن حُصَیْب ، صحابی، و رئیس قبیلة اَسْلَمبن اَفْصی'. در هجرت رسول اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم از مکه به مدینه، هنگامی که ایشان در قرارگاه الغمیم توقف فرمودند، بریده همراه با هشتاد خانوادة وابسته اسلام آورد، اما بهگفتة ابنحَجَر عسقلانی (ج 1، ص 146)، وی پس از غزوة بَدْر مسلمان شد. بریده در مدینه به پیامبر نپیوست، مگر پس از غزوة اُحُد، که در آنجا اقامت گزید و در همة غزوات پیامبر شرکت کرد. در سال نهم هجرت، یکبار برای گرفتن خراج از اَسلَم و غِفار فرستاده شد، و بار دیگر برای دعوت آنان، که به غزوة تبوک بپیوندند. پس از رحلت پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم، به اقامت در مدینه تا بنیادیابی بصره ادامه داد و سپس بدانجا نقلمکان کرد. بریده در خراسان جنگید و در مرو اقامت کرد و همانجا، در زمان فرمانروایی یزیدبن معاویه (60ـ64)، درگذشت (ابناثیر، 1970ـ1973، ج 1، ص 209؛ ابنحجر عسقلانی، همانجا). ابناثیر (1399ـ1402، ج 3، ص 489) و بلاذری (ص 507) گفتهاند که وی با ربیعبنزیاد جزو پنجاههزار تنی بود که در 51 به فرمان زیادبن اَبیه همراه خانوادة خود از بصره و کوفه به خراسان کوچیدند. بهنوشتة ابنحجر عسقلانی (همانجا) وی در 63 درگذشته است.منابع: ] ابناثیر، اسدالغابة فیمعرفةالصحابة ، چاپ محمدابراهیم بنا و محمداحمد عاشور، قاهره1970ـ1973؛ همو، الکامل فیالتاریخ ، بیروت 1399ـ1402/1979ـ1982؛ ابنحجر عسقلانی، کتابالاصابة فی تمییزالصحابة ، مصر 1328 [ ؛ ابنسعد، کتاب الطبقات الکبیر ، چاپ ادوارد سخو، لیدن 1331ـ1347/ 1904ـ1940، ج 4، قسم 1، ص 178ـ179؛ ] احمدبن یحیی بلاذری، کتاب فتوحالبلدان ، چاپ صلاحالدین منجد، قاهره 1956 [ ؛ محمدبن جریر طبری، تاریخالرسل والملوک ، چاپ دخویه ... ] و دیگران [ ، لیدن 1879ـ1901، سلسلة اول، ص 13، 1579، سلسلة سوم، ص 2348ـ 2349، 2371، 2539؛ ] یحییبن شرف نووی، تهذیبالاسماء واللغات ، تهران، بیتا. [ ، قسم1، جزء1، ص133؛L. Caetani, Annali dell'Islam , Milano 1905-1926, index.تکمله. بریدة اسلمی پس از درگذشت رسول اکرم صلّیاللّه علیهوآلهوسلّم به هواداری علی علیهالسّلام از بیعت با ابوبکر امتناع ورزید (تستری، ج 2، ص 287ـ 288، 291). وی از پیامبر حدیث نقل کرده و ابوداوود صاحب مسند، از او روایت کرده است. فرزندش عبداللهبن بریده، و نوادگانش اوسبن عبدالله و سهلبن عبدالله نیز از او روایت کردهاند (کشّی، ص 30، 38، 94؛ ابنقتیبه، ج 1، ص 38، ج 3، ص 119). نام پدر بریده در برخی از آثار شیعه (مامقانی، ج 1، بخش2، ص 166؛ ستری، ج 2، ص 287) «خَضیب» ذکر شده است.منابع: ابنقتیبه، کتاب عیونالاخبار ، بیروت، ] بیتا. [ ؛ محمدتقی تستری، قاموسالرجال ، قم 1410 ـ 1415؛ محمدبن عمر کشّی، اختیار معرفةالرجال ، تلخیص محمدبن حسن طوسی، چاپ حسن مصطفوی، مشهد 1348 ش؛ عبدالله مامقانی، تنقیحالمقال فی علمالرجال ، چاپ سنگی نجف 1349ـ1352.