بَرْصَوْمازامِر ، اسحاق، نینوازِ مشهور آغاز دوران عباسی که بعد از 188 درگذشت. مردی سیاه چرده، از نژاد غیرعرب (مُوَلَّد * )، پسر زنی نَبَطی از کوفه بود و از حیث اصل و نسب قدری نداشت. ابراهیم موصلی * او را به بغداد برد و «موسیقی عربی» (الغِناءالعربی) آموخت و به هارونالرشید معرفی کرد. اسحاق در مجالسِ درباری خوانندگان را همراهی میکرد، و در آغاز کار از نوازندگان «طبقة» دوم بهشمار میآمد. سپس، خلیفه او را به «طبقة» اول ارتقا داد. اسحاق موصلی گفته است که هیچکس در کار خود از این چهار نفر شایستهتر نبوده است: اَصمعی در شاعری، کسائی در نحو، منصور زَلْزَل در نوازندگی عود و برصوما در نواختن نی (قفطی، ج 2، ص 272ـ273).منابع: ابنعبدِ ربِّه، العقدالفرید ، ج 6، قاهره 1949، ص 31ـ32، 37؛ علیبن حسین ابوالفرج اصفهانی، الاغانی ، قاهره 1345ـ1351، ج 5، ص 176، 227، 241، 255، ج 6، ص 164ـ165، 297، 303ـ304، ج 19، ص 294، ج 20، ص 358؛ عمروبن بحر جاحظ، کتابالتاج فی اخلاق الملوک ، چاپ احمد زکی پاشا، قاهره 1332/1914، ص 39، 41؛ همو، کتابالحیوان ، چاپ عبدالسلام محمد هارون، بیروت 1969، ج 6، ص 17؛ علیبن یوسف قفطی، انباهالرواة علی أنباهالنّحاة ، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، ج 2، قاهره 1371/1952؛H. G. Farmer, History of Arabian music, 94, 116.