برجبن مُسْهِر طائی ، از قبیلة طی و از شاعران مُخَضْرم * که در دورة جاهلی و اسلام میزیسته و بعدها به خوارج پیوسته، و از شاعران مشهور آن گروه بوده است. از چگونگی اسلام آوردنش در کتب تراجم اصحاب و رجال سخنی نرفته است. خطیب تبریزی (ج 1، ص 186) به نقل از ابوهلال عسکری او را به بنی جدیله، شاخهای از قبیلة طی، نسبت داده و پس از او ابنابیالحدید (ج 10، ص 130) نسب او را تا قحطان * آورده است. ابوتمام در دیوانالحماسه سیزده بیت از اشعار او ـ شش بیت از قصیدة «تائیه» و هفت بیت از قصیدة دیگری با قافیة «ض» ـ را نقل کرده است (خطیب تبریزی، ج 1، ص 186ـ187، ج 2، ص 85ـ86). برج شعار خوارج را چنان بر زبان میآورده که امام علی، علیهالسّلام، بشنود؛ و آن حضرت در نهجالبلاغة (خطبة 184) او را سرزنش و امر به سکوت کرده است. وی با سوادبن قارب، کاهن معروف دورة جاهلی، دیداری داشته که آلوسی (ج 3، ص 299) بتفصیل آن را آورده است. شرح این دیدار، گویای تسلط بُرج در ساختن و پرداختن جملات مسجّع است. برج از شجاعان و سوارکاران عرب نیز بوده است.منابع: محمود شکری آلوسی، بلوغالارب فی معرفة احوالالعرب ، چاپ محمد بهجة اثری، بیروت ] تاریخ مقدمه 1314 [ ؛ ابنابیالحدید، شرح نهجالبلاغة ، چاپ محمدابوالفضلابراهیم،1385ـ1387/ 1965ـ 1967؛ یحییبنعلیخطیب تبریزی، شرح دیوان الحماسة ] بیجا: بیتا. [ ؛ خیرالدین زرکلی، الاعلام ، بیروت ] بیتا. [ ؛ علیبن ابیطالب(ع) ، امام اول، نهجالبلاغة ، چاپ صبحی صالح، بیروت ] تاریخ مقدمه 1387 [ ؛ محمدبن عمران مرزبانی، معجمالشعراء ، چاپ ف. کرنکو، بیروت 1402/ 1982.
