بحر موّاج ، تفسیر فارسی قرآن، نوشتة قاضی‌شهاب‌الدین دولت‌آبادی (متوفی 849). وی از شاگردان محمدبن احمد خواجگی و در زمان حکومت ابراهیم‌شاه شرقی (803 ـ 844)، قاضی‌القضات جونپورِ هند بود (سرور لاهوری، ج 1، ص 390 ـ 391؛ فرشته، ج 2، ص 306). به گفتة برخی، فتاوی ابراهیم شاهی هم از تألیفات اوست.بحر مواج مشتمل بر سه جلد و دارای زبان و بیان خاصی است. دولت‌آبادی در این تفسیر وارد بحثهای لغوی و نحوی شده و به مسائل فقهی نیز توجه کرده است. در این تفسیر از تفسیر زاهدی ، مدارک‌التنزیل ، کشّاف ، تفسیر کبیر و تفسیر ابولیث سمرقندی استفاده شده است.بحر مواج در 1297 در لکهنو چاپ و منتشر شده، ولی اکنون نایاب است. نسخه‌های خطی آن در کتابخانه‌های مولانا آزاد علیگره، ایندیا آفیس (دیوان هند)، انجمن آسیایی بنگال، آصفیة حیدرآباد و کتابخانة خدابخش در پتنه موجود است.منابع : میرغلامعلی‌بن نوح آزاد بلگرامی، مآثرالکرام ، آگره 1328/ 1910، ج 1، ص 188 - 189؛ فقیر محمد جیلمی، حدایق‌الحنفیه ، لکهنو 1324/1906، ص 319؛ غلام سرور لاهوری، خزینة‌الاصفیاء ، لکهنو 1873؛ سیداشرف جهانگیر سمنانی، لطایف اشرفی ، دهلی ] بی‌تا. [ ، ج 2، ص 106؛ عبدالحق‌بن سیف‌الدین عبدالحق دهلوی، اخبارالاخیار ، دهلی 1332/1914، ص 180 - 181؛ محمدقاسم‌بن غلامعلی فرشته، تاریخ فرشته ، لکهنو ] بی‌تا. [ ؛ محمد صدیق‌بن حسن قنوجی، ابجد العلوم ، بهوپال 1295، ص 893؛ اطهر مبارک‌پوری، دیارِ پورب مین علم اورعلما ، دهلی 1979، ص 121 ـ 210.
