بُحْران (یا بَحْران)، محلی در ناحیه فُرُع (یا فُرُع) در حجاز که با مدینه * هشت برید ] = 4 فرسخ (پارسنگ)، 24 کیلومتر [ فاصله دارد (یاقوت حموی، ج 1، ص 498). بُحْران ضمناً محل معدنی بوده که به حجاج بن عِلاط بهزی تعلق داشته است (ابن‌اسحاق، ص 294). اهمیت این محل در تاریخ اسلام از آن جهت است که پیامبر صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم، در ماه ربیع‌الا´خر سال سوم به قصد ] مقابله با [ قریش مدتی در آنجا اقامت کرد (ابن‌هشام، ص 138). واقدی از قول مَعْمَربن راشد و او از زهری نقل کرده است که چون به پیامبر صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم خبر رسید که گروه بزرگی از بنی سُلَیْم در بُحْر'ان گرد آمده‌اند، آماده مقابله شد و بی آن که از مقصد خود سخنی بگوید، با سیصد مرد از اصحاب از مدینه بیرون آمد و یک شبه به بُحْران رسید (جزء 1، ص 196). چون جنگی پیش نیامد، ماه ربیع‌الا´خر را در آنجا ماند و در ماه جمادی‌الاولی به مدینه بازگشت (ابن‌قیم جوزیه، جزء 2، ص 91). این غزوه را برخی از مورخان غزوة‌الفُرُع (ابن‌هشام، همانجا؛ ابن‌کثیر، ج 3، ص 4) و برخی غزوة بنی‌سُلَیم (واقدی، همانجا؛ ابن‌سعد، جزء 2، قسم 1، ص 24) و بعضی دیگر غزوة بُحران (ابن حبیب، ص 112) نامیده‌اند.منابع: ابن‌اسحاق، سیرة‌ابن‌اسحاق ، چاپ محمد حمیداللّه، ترکیه 1401/1981؛ ابن‌حبیب، کتاب المحبّر ، بیروت 1361؛ ابن‌سعد، کتاب الطبقات الکبیر ، چاپ ادوارد سخو، لیدن 1321ـ1347؛ ابن‌قیم جوزیه، زادالمعاد فی هَدی خیرالعباد ، بیروت ] بی‌تا. [ ؛ ابن‌کثیر، السیرة‌النبویة ، چاپ مصطفی عبدالواحد، بیروت ] بی‌تا. [ ؛ ابن‌هشام، تهذیب سیرة ابن‌هشام ، چاپ عبدالسلام محمد هارون، قاهره 1409/1989؛ محمدبن عمر واقدی، کتاب المغازی للواقدی ، چاپ مارسدن جونس، لندن 1966؛ یاقوت حموی، معجم‌البلدان ، چاپ ووستنفلد، لایپزیگ 1866ـ1873، چاپ افست تهران 1965.
