بحراحمر (3) ، «محافظه»ای (ایالت) در مصر علیا، مشتمل بر بخش اعظم صحرای شرقی از درّة نیل تا دریای سرخ. نام آن از دریای سرخ گرفته شده است. تقریباً از 29 درجة عرض شمالی تا مرزهای سودان، در سمت جنوب، گسترده است. در مغرب از شمال تا جنوب به ایالتهای درّة نیل در مصرعلیا محدود است. مساحت آن 685 ، 203 کیلومتر مربع و تقریباً 15 کل مساحت مصر است.صحرای شرقی، که درّه‌ها آن را تکه‌تکه کرده است، زمینی مرتفع و آهکی با فراز و نشیب‌هایی است که در کنارة نیل، شیبی تند و دیواره مانند پیدا می‌کند و تقریباً تا نزدیک ناحیه قنا در سمت جنوب، ادامه می‌یابد و در آن نقطه، به صورت صخره‌هایی به ارتفاع تقریبی 488 متر درمی‌آید که مسیلها درّه‌هایی عمیق در آن پدیده آورده است. از مشرق قنا به سوی جنوب، ماسه سنگهای نوبیایی ظاهر می‌شوند که تنگه‌ها و مسیلها، تضاریس عمیقی در آنها پدید آورده‌اند.در سراسر این سرزمین جوامع کوچک نیمه ابتدایی به صورت پراکنده زندگی می‌کنند. از 80 تا 130 کیلومتری مشرق نیل، فلات صحرا با رشته کوههای آتشفشانی سوخته، درهم می‌آمیزد که جهت کلّی و عمومی آنها از شمال به جنوب است و در جنوب، ارتفاع آنها به 800 ، 1 تا 850 ، 1 متر می‌رسد.مرز شمالی ایالت بحراحمر، در نزدیکی حدّ جنوبی کوههای الْجَلالَة البحریه قرار دارد که ارتفاع آن در ناحیة سوئز به 255 ، 1 متر می‌رسد. در جنوب ارتفاعات فوق، کوههای الجلالَة القِبلیّه واقع است که قلّه‌ای به ارتفاع 450 ، 1 متر دارد. در شمال غربی این قلّه، دیر مسیحی آنتوان قدّیس و در جنوب شرقی آن، دیر پاولوس قدّیس قرار دارد.صحرای شرقی تنها دارای چند چشمه کوهستانی است و بارانهای فصلی دارد. هر جا که کوهها با شیبی ملایم به سوی دریا سرازیر می‌شود، دشتهای ساحلی تشکیل شده است که بیشتر جماعت ساکن، در آنها اقامت دارند. بیابانگردان، گلّه‌دارند و از راه داد و ستد با اردوگاههای نفتی و معدنی امرار معاش می‌کنند و کار بقیّة مردم، به‌صورت گروهی، ماهیگیری از دریای سرخ است.بهره‌برداری از کانسارهای معدنی این ایالت در دهة 1340 ش/1960 آغاز شد و میدانهای نفتی ساحلی و دریایی پدید آمد که عظیمترین و مهمترین آنها میدان نفتی مُرگان در 200 کیلومتری جنوب سوئز است. از دهه 1350/1970 به بعد، بخش عمدة نفت مصر از این ناحیه تأمین شده و تولید در میدانهای دیگر خلیج سوئز نیز آغاز شده است. پنبه نسوز، منگنز، فسفات، اورانیوم و طلا نیز از صحرای شرقی به دست می‌آید. بندر القُصَیر، که بزرگترین بندر مصر در جنوب سوئز و بویژه دریای سرخ است، کانسار عظیم فسفات و کارخانه‌ای دارد که فسفات استخراج شده را برای صدور آماده می‌کند. مرکز این ایالت، الغُردَقه، مرکز نفتی بزرگی است که بر روی یک میدان نفتی قرار دارد. دیگر مراکز صنعتی یا بنادر عبارتند از: بُورسَغاجه، حَمراویْن و عین سُخْنه، که پایانه نفتی در خلیج سوئز است.در کوههای صحرای شرقی هنوز هم، مانند زمان فَراعنه، سنگ رخام، سنگ خارا، سنگ سماق، و ماسه سنگ استخراج می‌شود. در طول کنارة دریای سرخ، بزرگراهی، سوئز را به مرزهای سودان پیوند می‌دهد و چهار بزرگراه یا راه اصلی دیگر تا درّه نیل، از آن می‌گذرد. جمعیت این ایالت طبق سرشماری 1362ش/ 1983، بالغ بر 000 ، 68 تن بوده است.
