بحراحمر (2) (دریای سرخ)، ولایتی در شمال شرقی سودان. به بحراحمر در مشرق، به مصر در شمال، به ولایت نیل در مغرب و ولایت کَسَلاّ و حبشه در جنوب محدود است. این ولایت، که وسعت آن 990 ، 21 کیلومتر مربع است، در 1356 ش/1977، از بخش شمالی استان پیشین به وجود آمد. صحرای نوبه * در مغرب آن قرار دارد که از طریق وادی جَبْجَبه در طول مرزهای شمال شرقی آن و تعداد مسیلهای کوچک مانند وادیهای عمور ، رَبیده ، اِلی و مُگلَل زهکشی میشود. در نیمة شرقی این استان بلندیهای ناپیوستة دریای سرخ تا حدود 000 ، 2 متر از سطح دریا ارتفاع دارند. در طول ساحل برآمدة غربی فروزمینِ دریای سرخ، اراضی صخرهای و شیبداری است که رو به سمت شرق قرار گرفته و بر دشت ساحلی و حاشیهها و تضاریس و جزیرههای مرجانی ساحل مشرف است.بعد از 5000 ق م، و مقدّم بر استقرار حاکمیت مصر بر این منطقه در قرنهای پانزدهم و چهاردهم ق م، زیستگاههای پراکندهای در آن وجود داشت. در حدود 750 ق م، منطقه تحت فرمانروایی کوشیان، بیست وپنجمین سلسلة مصری، درآمد و آنها تقریباً یک هزار سال بر آن حکومت کردند. در قرن دوم/هشتم، بازرگانان مسلمان در نواحی ساحلی مستقر شدند و بعدها معادن طلا و اهمیت روزافزون بنادر دریای سرخ شمار بیشتری از عربها را به آن دریا جلب کرد. در قرن دهم/شانزدهم، هنگامی که سلسلة فُنْجِ سِنّاری با یاری عربها منطقه را تسخیر کردند، اهالی آنجا اسلام آوردند. فنجها بر آنجا حکومت کردند تا اینکه در 1236/1821 سپاه مصری محمدعلی پاشا بر آنان غالب آمدند و در 1317/1899 این ولایت بخشی از حکومت مشترک مصر و انگلیس و در 1355 ش/1976 بخشی از سودان مستقل شد.در بخش شرقی ولایت، در دامنههای غربی بلندیهای دریای سرخ رویش گیاهی ناچیزی یافت میشود. اما در دامنههای شرقی، به سبب بارندگیهای زمستانی، رویش انبوهتری از درختان بلند وجود دارد. در مصب طَوْکَر واقع در جنوب سَواکِن ، پنبه و ذرت خوشهای (ذرت چینی) کشت میشود. اقوام بِجه در شرق استان، شتر و گوسفند و بز پرورش میدهند و، به صورتی ابتدایی، به چرمسازی و تولید سایر فرآوردههای حیوانی اشتغال دارند. سنگ آهن، گچ، منگنز، کرومیوم، پنبه نسوز، تالْک و طلا از بلندیهای دریای سرخ به دست میآید. پورت سودان، مرکز ولایت، از طریق جادة زمینی راهآهن با عَطبَره و کسَّلا اتصال دارد و یک خط لوله نفت به طول 850 کیلومتر بین پورت سودان و خرطوم از این ولایت عبور میکند. جمعیت آن 000 ، 505 نفر (برآورد 1355 ش/1976) است.