بایسنغر(۳)

بایْسُنْغُر(3)، دومین‌ پسر سلطان‌ محمود سمرقندی‌ و نوادة‌ سلطان‌ ابوسعید * . در 882 به‌ دنیا آمد. در زمان‌ حیات‌ پدر، امیر بخارا بود و پس‌ از مرگ‌ او، در ربیع‌الثانی‌ 900، به‌ سمرقند فراخوانده‌ شد. در 901 برادرش‌ سلطان‌ علی‌، مدت‌ کوتاهی‌ او را معزول‌ و سرانجام‌ در پایان‌ ربیع‌الاول‌ 903 پسر عمویش‌ بابر وی‌ را از امارت‌ خلع‌ کرد. سپس‌ بایسنغر به‌ شهرِ حصار رفت‌ و به‌ یاریِ بیگْ خسروشاه‌، که‌ به‌ او پیوست‌، موفق‌ شد برادر خود مسعود را مغلوب‌ و ولایت‌ را تصرف‌ کند؛ اما اندکی‌ بعد همین‌ بیگ‌ خیانت‌ کرد و او را در 10 محرم‌ 905 به‌ قتل‌ رساند. بابر، دشمن‌ بایسنغر، او را امیری‌ شجاع‌ و عادل‌ وصف‌ کرده‌ است‌. بایسنغر به‌ فارسی‌ شعر می‌سرود و «عادلی‌» تخلص‌ می‌کرد؛ غزلهایش‌ را در سمرقند چندان‌ می‌پسندیدند که‌ تقریباً در هر خانه‌ای‌، نسخه‌ای‌ از آنها یافت‌ می‌شد ( رجوع کنید به بابر، گ‌ 68 پ‌).منابع‌:Babur, Emperor of India, Ba ¦ bur-Na ¦ ma= Memoirs of Babur , ed. Annette Susannah Beveridge, New Delhi 1979.