بالیکَسیر، مجامع (کنگرهها)، چند گردهمایی پی در پی، پس از ورود نیروهای یونانی به خاک عثمانی، بعد از جنگ جهانی اوّل.به موجب مادة هفتم متارکة مندرس ، قلمرو عثمانی به تصرّف نیروهای بیگانه درمیآمد. در برابر این اشغال، نهضتهایی در عثمانی پدید آمد و جمعیتهایی به نام ردّ الحاق تشکیل شد. در 14 شعبان 1337/15 مه 1919، ارتش یونان به تشویق دولت انگلستان وارد ازمیر شد، و یک روز بعد، «جمعیت ردّ الحاق» بالیکسیر شکل گرفت و با کوشش فرماندهان نظامی، که به جمعیت پیوسته بودند، جبهههایی به وجود آمد. نیروهای جمعیت، به فرماندهی سرهنگ کاظمبیگ (اوزآلْپ)، قوای یونان را، که بَرغمه * را اشغال کرده بود، شکست دادند. بعلاوه، عدهای از میهنپرستان، از جمله حاجیممحییالدینبیگ، والی سابق بالیکسیر (چارِقْلی)، واصفبیگ (چنار)، خلوصیبیگ (ضَربْلی)، وهَبیبیگ (بولاق)، محمدبیگ (اونْچی) و شوقیبیگ (بَصْری بیگ)، مجمعی برگزار کردند و در مناطق مختلف غرب آناطولی جبهههای متّحدی تشکیل دادند.اولین مجمع «حرکات ملّیة» بالیکسیر از 29 رمضان تا 14 شوّال/ 28 ژوئن تا 13 ژوئیه 1919 برگزار شد. حاجیممحییالدینبیگ به ریاست انجمن مرکزی تعیین شد؛ و فرماندهان اکثر رستههای نظامی، که به موجب «متارکة مندرس» از خدمت مرخص شده بودند، به بالیکسیر آمدند و در تشکیلات مرکزی، هر یک وظیفهای را به عهده گرفتند.دومین مجمع از 27 شوّال تا 2 ذیقعدة 1338/26 تا 30 ژوئیة 1919، به ریاست حاجیممحییالدینبیگ، تشکیل شد. تغییر اصطلاح «ردّ الحاق» به «هیئت حرکات ملّیة ردّ الحاق»، ادامة جنگ تا اخراج یونانیان، آگاه ساختن حکومت استانبول و پادشاه از هدف مجمع و اعلام وفاداری به شاه، از جملة تصمیمات این مجمع بود. با افزایش فشار دولتهای متّفق بر حکومت عثمانی، حکومت از حلمیبیگ، والی بالیکسیر، خواست که مجمع را منحل و نمایندگان آن را دستگیر کند و دستههای مسلّح در همه جا، جز سرزمینهایی که به طور موقت در اشتغال یونان بود، پراکنده شوند. حلمیبیگ که از این فرمان پیروی نکرده بود، مدتی بعد، از کار برکنار شد.مجمع سوّم در 19 ذیحجه 1338/16 سپتامبر 1919، مجدداً به ریاست حاجیممحییالدینبیگ، تشکیل شد. مصطفی کمالپاشا (آتاتورک * )، در جریان تدارک مجمع، با مخابره پیامی تصمیم مجمع سیواس (7ـ14 ذیحجة 1338/4ـ11 سپتامبر 1919) را مبنی بر اتحاد گروههای آناطولی و روم ایلی به مجمع سوّم اعلام داشت و درخواست کرد نمایندگان خود را به مجمع عمومی، که قصد دارد در آناطولی تشکیل دهد، اعزام کنند. مجمع سوّم تصمیمات مجمع سیواس را تصویب کرد.از مهمترین اقدامات مجمع بالیکسیر، مبارزه با آنزاوور ، مدّعی دفاع از حق و حقوق سلطنت، بود که ادّعا میکرد مملکت را از قوای ملّی پاک خواهد کرد. او به نیروهای خود «قوای محمدیه» نام داده بود، و با حمله به روستاهای حوالی گونان و مانیاس، مردم را به وحشت میانداخت و مذاکرات مجمع با قوای یونان را متوقف کرده بود.از 22 صفر 1338/16 نوامبر 1919، روزنامة ازمیره دوغرو (به سوی ازمیر) بهعنوان سخنگوی مجامع بالیکسیر انتشار یافت.چهارمین مجمع از 25 تا 27 صفر 1338/9 تا 21 نوامبر 1919، به ریاست وهبیبیگ، تشکیل شد که طی آن تعیین خط ] مرزی [ مشخص میلنه ، پیشنهادی یونان، رد شد.پنجمین مجمع، با نام «مجمع عمومی قوای ملّیة ناحیة شمال ازمیر» در 19 جمادیالا´خره 1338/10 مارس 1920 با شرکت نمایندگان نواحی قره سی، ساروخان، ایالت بورسه و بیله جک، تشکیل شد. پس از آنکه دولتهای متّفق، استانبول را اشغال کردند، مجمع در برابر آن به صورتهای مختلف واکنش نشان داد.در 5 شوّال 1338/22 ژوئن 1920، یونان حملة عمومی خود را آغاز کرد و در 13 شوّال/30 ژوئن به بالیکسیر رسید و تا 22 ذیحجه/6 سپتامبر، که بالیکسیر از اشغال یونان آزاد شد، جنگهای نامنظم با یونان ادامه داشت.منابع : ازمیره دوغرو ، 17 مارس 1336؛I brahim Ethem Ak â nc â , Demirci n a nc i lar i , Ankara 1978, passim; Mustafa Kemal Ataturk, Nutuk , Istanbul 1962, III, 1099, 1210; Bal i kesir ve Ala í ehir Kongreleri ve Hac i m Muhittin ´ ar i kl i 'n i n Kuva ª –y i Milliye Hat i ralar i (1919- 1920) , Ankara 1967, 47, 68-70; Cela ª l Bayar, Ben de Yazd i m , Istanbul 1972, VIII, 2208-2717; A.Hilmi Ergeneli, "1919'da Ayval â k Savunmas â ile I lgili An â lar", TTK Belleten , XLIII/189-190(1985), 167-235; M.Tayyib Gخkbilgin, Millر Mدcadele Ba í larken, Mondros Mدtarekesinden Sivas Kongresine , Ankara 1959-65, I, 142-143, 182-183; II, 4, 79, 226-227, 264, 268, 316; Mدcteba I lgدrel, “Akba í Cepha ª nelig § I Bask â n â ", TD , no. 33 (1982), 271-idem, “Atatدrk'دn Bilinmeyen Bir Telgraf â ", MغTAD, no.2 (1987), 131-136; idem, “Bal â kesir Redd-I I lhak Cemiyeti ve Kongreleri", Cumhuriyetin 50. Y i l n a Armag § an , Istanbul 1973, 35-56; Millر Mدcadelede Balikesir , Istanbul 1986, 179-186; Ka ª z â m عzalp, Millر Mدcadele 1919-1922 , Ankara 1971, I, 9-15, 71; Selahattin Tansel, Mondros’dan Mudanya’ya Kadar , Ankara 1973, I, 22-23, 150, 272-273, 280, 287; I lhan Tekeli, Selim I lkin, Ege’deki Sivil Direni í ten Kurtulu í Sava í i 'na Ge µ erken U í ak Heyeti Merkeziyesi ve I brahim (Tahtak i l i µ ) Bey, Ankara 1989, 1-2, 169-185, 212-218, 240-245; Tدrk I stikla ª l Harb i , Ankara 1963, II/1, 100, 104.
