باله، ایالتی در جنوب اتیوپی (حبشه)، واقع میان هَرَرْج و سیدامو. از جانب کوهستانهای شمال غربی به ایالت آرسی و از قسمتهای پست جنوب شرقی به سومالی * محدود است. از مناطق کوهستانی باله چندین رود سرچشمه میگیرد که، پس از عبور از سراسر جنوب شرقی اتیوپی، به سومالی میرسد و سرانجام به اقیانوس هند میریزد. رود شِبِلی این ایالت را از ایالتهای آرسی و هررج جدا میکند. بخش عمدة مرز باله و سیدامو را رود گناله (جناله) تشکیل میدهد، و رود ویب از مرکز باله میگذرد. بخش جنوب شرقی این ایالت دنبالة بیابانهای ناحیة اوگادن در هررج است.باله در گذشته یکی از سرزمینهای بازرگانی مسلماننشین در جنوب حبشه بوده است. نام باله ظاهراً نخستین بار در چکامه «پیروزی» که در ستایش عامده صیون، پادشاه حبشه (712ـ 743)، سروده شده، آمده است (گویدی، ش 8، 9). در این چکامه از باله به عنوان بخشی از قلمرو این سلطان یاد شده است. در اواسط قرن هشتم، ابنفضلاللّه عُمَری دربارة باله نوشته است که طول آن بیست روزه و عرض آن شش روزه پیموده میشود، و حکمران آن، که 000 ، 40 سوار در اختیار دارد، خراجگزار سلطان حبشه است. یک قرن بعد، مقریزی نیز سخن ابنفضلاللّه عمری را تکرار کرده و میافزاید که مردم باله حنفیاند. تا حدود949، که عباس، حکمران باله، از تابعیت گالاودیووس ، سلطان حبشه، بیرون آمد و استقلال یافت، این سرزمین خراجگزار حبشه بود.باله اکنون، با 300 ، 128 کیلومترمربع مساحت، پس از هررج وسیعترین ایالت اتیوپی به شمار میرود، ولی کمتراکمترین جمعیت را داراست. تنها ساکنان سرزمین خشکِ میان رودهای جنوب شرقی را کوچنشینان سومالیایی زبان و رمههای آنها تشکیل میدهند. گوبا ، بزرگترین شهر باله، در ضلع دیگر این ایالت در منطقهای کوهستانی واقع است و باتو، بلندترین قلّة آن 307 ، 4 متر از سطح دریا ارتفاع دارد.منطقه حفاظت شده ملی کوهستانی و غار سه هزار متری باله مشهور است. جمعیت آن در 1366، 129 ، 095 ، 1 نفر بوده است.منابع : احمدبنعلی مقریزی، چاپ پینک، لیدن1790، ص 15؛Conzelman, La Chronique de Galawdewos , Paris 1895; I. Guidi, Rend, Lin., 1889; Ibn Fad ¤ l-Alla ¦ h `Umar ¦ â , Masalik al-Abs a ¦ r, tr. Gaudefroy-Demombynes, 1927, 2, 18; Perruchon, Les Chroniques de Zar'a Ya`eqb et de Ba'eda Maryam , Paris I893.