بمبئی، ایالت ، از ایالات ] سابق [هند شامل کُتچ ، سوراشترا ، گجرات، مهارشترا، مراتوادا ، ودربه. حدود قلمرو ایالت بمبئی حاصل تصمیماتی بود که در 1335 ش/ 1956 دربارة تجدید سازمان ایالتهای هند اتخاذ شد. ترکیب جمعیت در این ایالت نسبت به‌دیگر ایالات هند از این نظر تفاوت داشت که در پاره‌ای از نواحی آن به دو زبان مختلف مراتی و گجراتی تکلم می‌شد. مساحت کل این ایالت، 114 ، 307 متر مربع و جمعیت آن، طبق سرشماری 1330 ش/ 1951، کلاً 622 ، 264 ، 48 نفر بوده است. زمانی سرتاسر این ایالت تحت فرمانروایی مسلمانان بود و حتی آمار جمعیت در بسیاری از مراکز مهم نشان می‌دهد که نسبت مسلمانان به کل جمعیت چشمگیر بوده است. مسلمانان دومین گروه مهم مذهبی این ایالت را تشکیل می‌دادند، هرچند پس از تقسیم شبه‌قارة هند، به علت مهاجرت عده‌ای از مسلمانان به پاکستان از تعداد آنان کاسته شد. در سرشماری 1330 ش/ 1951، زبان مادری 33ر5 درصد این ایالت اردو بود. علاوه بر بمبئی، بخشهای احمدآباد، خاندیش شرقی و سورت مراکز عمدة مسلمانان را تشکیل می‌دادند و بیشتر مسلمانان این ایالت سنی‌مذهب بودند.[در 1339 ش/ 1960 ایالت بمبئی به دو ایالت مهارشترا و گجرات تقسیم شد. ]منابع:Sir J. M Campbell, Bombay district gazetteers , Bombay 1877-1901; Handbook of statistics of reorganised Bombay State , 1956; Imperial gazetteer of India . Provincial Series, Bombay presidency , Calcutta 1909; ] 1994 Britannica book of the year , Chicago 1994KOLANGJ.نیز گزارشهای سرشماری سالهای 1872، 1881، 1891 و 1901.
