بُلُد ، چنگ ـ هسیانگ (فارسی: پولاد چینک سانگ)، نمایندة خان بزرگ قوبیلای در دربار ایلخانان ایران. بُلُد، به رغم لقب چینی، مسلماً اصل و نسب مغولی داشت. او یکی از منابع عمدة اطلاعات رشیدالدین دربارة آغاز مناسبات ایران و مغول در جامعالتواریخ بود.بلد اعتبارنامة دریافتی خود از قوبیلایخان را روز دهم صفر 685، به ارغونخان، که او هم مانند قوبیلای بودایی بود و در 683 احمد نومسلمان را برانداخته بود، تسلیم کرد. بلد سرای منصوریه را در ارّان برای مقر خود انتخاب کرد و در آنجا با گروهی از مأموران که در التزام او بودند زندگی میکرد. وی در زمرة معدود افرادی بود که در سالهای آخر حیات ارغون به دربار دسترسی داشت. به رغم حضور بلد، ایلخان گیخاتو در انتظار ورود فرمان تفویض سلطنت از چین ماند و پس از دریافت آن در 12 رجب 691، تاجگذاری کرد. پس از مرگ قوبیلای در 693، دیگر به موردی نظیر دریافت چنین فرمانی از خانبالق (پکن) یا «دَیدو» (حومة سلطنتی پکن) برنمیخوریم. غازان و اولجایتو همانند بایدو * که پیش از آنان، بدون انتظار دریافت فرمان تنفیذ، بلافاصله پس از درگذشت ایلخان حاکم به تخت سلطنت جلوس کرده بود، بر تخت نشستند. هیچگونه سندی دال بر این که بلد از جانب خان بعدی اقدامی کرده باشد در دست نیست. در عین حال، مناسبات ایران و چین همچنان دوستانه باقی ماند و به همین دلیل، هیچگونه اقدامی بر ضد بلد که تا مرگش در 28 ذیحجة 712 در غرب باقی مانده بود، صورت نگرفت.منابع: عباس اقبال آشتیانی، تاریخ مفصل ایران از استیلای مغول تا اعلان مشروطیت ، ج 1، تهران 1341 ش؛ ص 249، 304، 406، 488؛ رشیدالدین فضلالله، تاریخ مبارک غازانی ، چاپ کارل یان، لندن 1940، ص 65، 71، 111، 142، 312؛ همو، جامعالتواریخ ، ج 3، چاپ عبدالکریم علی اوغلی علیزاده، باکو 1957، ص 204، 239، 292، 351، 519؛ عبداللهبن محمد کاشانی، تاریخ اولجایتو ، چاپ مهین همبلی، تهران 1348 ش، ص 8 ، 38، 42، 142، 147، 154؛E. Blochet, Introduction ب l'histoire des Mongols de Fad ¤ l Allah Rashid Ed-Din , London 1910, 230-231; G. Doerfer, Tدrkische und mongolische Elemente im Neupersischen , Wiesbaden 1963-1976, I, 310-312; B. Spuler, Die Mongolen in Iran , 4th ed. Berlin 1985, esp. 74, 221f.
